سیستم نمرهدهی مدارس کانادا به منظور ارزیابی عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان طراحی شده است. این سیستم بهطور کلی در اکثر استانها و مناطق کانادا مشابه است، اما در مقداری به تفاوتها وابسته به هر استان یا منطقه دارد. در زیر به بررسی کلی سیستم نمرهدهی در مدارس کانادا میپردازیم:
مقیاس نمرهدهی:
- معمولترین مقیاس نمرهدهی در کانادا بر پایه سیستم درصدی است که معمولاً از 0٪ تا 100٪ متغیر است.
- برخی مدارس همچنین از نمرات حرفی به عنوان تکمیلی به درصدها استفاده میکنند.
نمرات حرفی:
- نمرات حرفی بهعنوان نمایانگری سریع از عملکرد دانشآموزان معمولاً در کنار درصدها استفاده میشوند.
- نمرات حرفی معمول شامل A+، A، A-، B+، B، B-، C+، C، C-، D و F هستند. A+ بیانگر بالاترین سطح عملکرد است، در حالی که F نشاندهنده شکست است.
- در برخی استانها مانند آنتاریو، نمرات حرفی با ارزشهای خاصی از نظر نمره مرتبط هستند. به عنوان مثال، ممکن است یک A+ معادل نمره 4.0 باشد، در حالی که A معادل 3.7 باشد.
معدل نمرات (GPA):
- بسیاری از موسسات پسا دبیرانه در کانادا از معدل نمرات برای ارزیابی داوطلبان استفاده میکنند.
- معدل نمرات با اختصاص ارزشهای نمره به نمرات حرفی و میانگینگیری آنها محاسبه میشود. به عنوان مثال، A ممکن است ارزش نمره 4.0 داشته باشد، B ارزش 3.0 داشته باشد و الیها.
- معدلها میتوانند از 0.0 تا 4.0 یا بیشتر، به تعداد موسسه و سیستم نمرهدهی متغیر باشند.
قبول/رد:
- برخی دروس در کانادا ممکن است بر اساس سیاقی قبول/رد نمرهدهی شوند، به این معنا که دانشآموزان به جای نمره درصدی نمره “قبول” یا “رد” دریافت میکنند.
- نمره “قبول” برای دروسی که به نمرهی عمده دانشآموز اضافه نمیشوند یا برای دروس انتخابی معمول استفاده میشود.
ناتمام (I) و برداشت (W):
- دانشآموزانی که قادر به تکمیل یک درس در مدت زمان مقرر نیستند ممکن است نمره “ناتمام” (I) دریافت کنند و باید در آینده درس را تکمیل کنند.
- نمره “برداشت” (W) زمانی به دانشآموزان اختصاص داده میشود که از یک درس خارج شوند بدون اتمام آن. نمره “برداشت” (W) روی کارنامه نمایش داده میشود، اما بر روی معدل تأثیر نمیگذارد.
مشاهده (AU):
- برخی دانشآموزان ممکن است تصمیم به شرکت در یک درس بدون دریافت نمره یا واحد اختصاصی بگیرند.
باید توجه داشت که سیستم نمرهدهی ممکن است بین استانها و حتی میان مؤسسات متغیر باشد. هر استان یا منطقه در کانادا دارای وزارت آموزش یا دپارتمان آموزش مخصوص به خود برای تنظیم استانداردها و دستورالعملهای نمرهدهی است. به علاوه، برخی مدارس ممکن است از روشهای نمرهدهی جایگزین مانند ارزیابیهای شرحی یا نمرهدهی بر اساس توانایی (Proficiency-based grading)، به ویژه در مدارس ابتدایی و متوسط استفاده کنند.
